Albatros wędrowny (Diomedea exulans) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny albatrosów (Diomedeidae), zamieszkujący oceany południowej półkuli do 60° szerokości geograficznej południowej. Ma największą rozpiętość skrzydeł ze wszystkich współcześnie żyjących ptaków – ponad 3 m.

Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny

Ogólne upierzenie białe, skrzydła ciemne. Duży dziób i nogi różowe. Młode mają bardziej jednolite ciemne upierzenie, z białą maską na przodzie głowy.

Rozmiary

dł. ciała – 107-135 cm
rozpiętość skrzydeł – do 3,7 m (rekord 5,3 m).

Waga

6…12 kg (rekord 16,1 kg).

Zachowanie

Większość czasu spędzają w powietrzu nad otwartym morzem. Wykorzystują wznoszące prądy powietrzne powstające nad falami. Lądują na wodzie tylko podczas ciszy lub aby się pożywić. Potrafią pokonać dystans 500 km dziennie.

Długość życia

Średnio ok. 30 lat.

Środowisko

Otwarty ocean, wybrzeża morskie m.in. plaże, skalne urwiska, w okresie lęgowym - wyspy wokół Antarktydy.

Pożywienie

Głowonogi, ryby oraz resztki wyrzucane ze statków.

Lęgi

Wyprowadza jeden lęg raz na dwa lata.

Gniazdo

Duże, w kształcie stożka, zbudowane z części roślin i umieszczone na ziemi. Tworzy luźne kolonie lęgowe.

Jaja

Składa 1 jajo, białe z nielicznymi plamkami, o długości ok. 10 cm.

Wysiadywanie

Trwa 11 tygodni.

Pisklęta

Od momentu wyklucia do pełnego wypierzenia się piskląt mija 40 tygodni. Młode uzyskują dojrzałość płciową w wieku 3-4 lat, ale przystępują do rozmnażania dopiero w wieku 7-8 lat.