Finwal (Balaenoptera physalus) – gatunek walenia z rodziny fałdowców, występujący we wszystkich oceanach. Jest drugim co do wielkości zwierzęciem na Ziemi (po płetwalu błękitnym), dorastającym do 27 metrów długości. Płetwy długie, spiczaste. Brzuch biały, grzbiet szary i czarny. Cechą charakterystyczną jest niesymetryczne ubarwienie: warga żuchwy po lewej stronie jest ciemnoszara, warga po prawej stronie jest biała. Fiszbin biały. Fontanna podwójna, wysokości ok. 5 m. Głowa stanowi prawie 1/4 długości ciała. Żyje samotnie, w parach lub małych stadach (6-8 osobników). W lecie finwale migrują na wody polarne (żerowiska), w zimie wracają na wody cieplejsze – tam samice wydają na świat jedno młode.

Długość: do 21 (samice) i 26 m (samce).

Masa ciała: ok. 70 ton (nawet 100 ton).

Ubarwienie: szarobiałe, niesymetryczne.

Pożywienie: zooplankton (kryl), małe ryby.

Dojrzałość płciowa: 3-4 lat.

Rozród: ciąża trwa około 12 miesięcy; noworodek ma ok. 5-7 m długości. Samica przestaje karmić cielę, gdy osiąga ono długość ok. 12 m.

Występowanie: wody otwarte zimnych mórz i oceanów, z dala od brzegu. Niekiedy finwale wpływają na wody Bałtyku. W sierpniu 2007 roku zaobserwowano finwala w Zatoce Gdańskiej. Poprzednio takie wydarzenie miało miejsce w 1930 roku.

Finwal wynurzający się na powierzchnię wody